Читать книгу Ole Mars an' Ole Miss онлайн

26 страница из 43

“Now, what wud dat gyarden bin ’dout plenty watah? Dey wud uh lef’ it, an’ got an nerr gyarden; fuh not only Mars Adum an’ Miss Eve baved in dat Paradice watah, but de seeds an’ de vegetables sipped it, de flowers when deah faces got dusty, washed in it, de cups ub de blossoms hilt it, I specks, till de watah tu’n inter perfume, an’ I kin almos’ see de jewdraps hangin’ on ev’y leaf, mo’ lubly dan uh oyster pearl. It makes Uncle Reubin glad when he looks at watah, fuh it tu’ns our mills, gibs us cawn bred, brings de big schooners wid our boots, shoes, clothes an’ mullasses, an’ when de tide comes in, ’specially at sundown, when de birds is goin’ ter deah nesses, an’ de busy bees is wanderin’ home, da is nuffin I lubs mo’ ter look at, it’s so quiet an’ repose. No place kin be lonely ef’n watah is da; but it’s uh sad thing, too, fuh what is mo’ ’stressin’ dan eyes full ub tears. But mos’ ub all, young people ub dis chuch don’ fogit dat watah wash yo’ sins uh way, an’ meck you ez white ez de lam’. But I am condident da is only one kind fit fuh ’mersion, an’ dat’s fresh watah.”

Правообладателям