Читать книгу Бақбақтың балаларына. Өмір, оның құндылықтары туралы. Сондай-ақ әрине, Жел туралы! онлайн

2 страница из 3

– Жатыңдар, ұйықтаңдар! Кеш болды. – деді.

Атасының сөзі кішкентай бақбақтың ойынан кетер емес, ол ұйықтай алмады:

– Ата, айтшы, айтшы енді, не туралы айттың? Ол нені білдереді? Оны айту саған неге тұрады? Даналықпен бөлісші!

– Даналықпен бе… әлде ақымақтықпен бе… – деп, жұмбақтап, көзін ашпастан жауап берді.

– Айтасың ба? – деп немересі қоймай сұрады.

– Жарайды, тыңда, – бақбақ есінеді де асықпай әңгімесін бастады.

Өте әдемі тау беткейінде бақбақтар өмір сүрді. Ізгі ниетті жандар таза ауамен және Күннің үздіксіз аналық қамқорымен ерке болып өскен еді.

Сәуір айында алғашқы қар түсе салысымен кішкентай бақбақтар бірігіп жарыққа ұмтылды, енді олар өздерінің ләззатына өмір сүрді. Оларға жануарлар, құстар және өтіп бара жатқан жолаушылар таң қала қарайтын.

Олар әлемге жарқын күлкілерін сыйлай отыра Күнге қарай тартылатын және әркүнге шынайы қуанатын.

Әр таңда кішкентай бақбақтар бірінен соң бірі Күннің алғашқы шуағымен тәтті бойкүйездікпен оянып, тартылады және өздерінің ашық сары бөріктерін киіп отырады. Күн батқан соң ұйықтар алдында олар жылы алаңсыз түннің өсімдіктеріне, жорғалаушыларға, жүгірушілерге, жүрушілер мен ұшатындардың барлығына тәтті түнді тілеп жататын. Солай күннің артынан күн өтті.