Читать книгу İçimizdeki Şeytan. Глава 11. Роман на турецком языке с переводом на русский для чтения, пересказа и аудирования онлайн

15 страница из 16

Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birini arıyorum

Bütün bu beynimde geçen şeyleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini

O zaman ne kadar hazin bir hal aldığımı tasavvur edemezsiniz

Kış günü sokağa atılmış üç günlük bir kedi yavrusu gibi kendimi zavallı hissediyorum

Odamdaki duvarlar birdenbire büyüyüveriyor

Pencerelerin dışındaki şehir ve hayat bir anda, insanı içinde boğacak kadar kudretli ve geniş oluyor…

Zannediyorum ki tasavvuru bile baş döndüren bir süratle hiç durmadan koşup giden bu hayat ve bir avuç toprağının bile doğru dürüst esrarınavaramadığımız bu karmakarışık dünya beni bir buğday tanesi, bir karınca gibi ezip geçiverecek…

Böyle aciz içindeyken odamda her şey bana küçüklüğümü ve zavallılığımı haykırıyor

Sokağa fırlıyorum

Bir tek yakın çehre görsem de yanında yürüsem, hiç ses çıkarmadanyürüsem diyorum

Halbuki ara sıra karşılaştığım ahbapları görmemezliğe geliyorum

Hiçbiri bana bu anda yardıma çağrılacak kadar yakın görünmüyor

Bilmem beni anlıyor musunuz

Dün size bir sürü şeyler söyledim