Читать книгу İçimizdeki Şeytan. Глава 11. Роман на турецком языке с переводом на русский для чтения, пересказа и аудирования онлайн

11 страница из 16

Böyle anlarda hiç sebepsizağlamak ister gibi oluyor ve çenesi titriyordu

Kendini toplamak içinsordu:

«Bu gece ne yaptınız?»

«Size birçok şeyleranlatacağım … Fakat nereye gidiyoruz?»

Macide tereddütle, «Bilmem!» dedi, sonra, kendini de hayrete, hatta birazkorkuyadüşüren bir cesaret ve bir arzuyla ilave etti:

«Ben notalarımı almamışım, bugün mektebe gitmesem de olur …»

Ömer sol kolunu Macide’nin elinden yavaşça çekti, öbür tarafa geçerek onun koluna girdi

Birkaç adım sonra bu ona fevkalade soğuk ve çocukça göründü

Her iki elini süratle ceplerinesokarak yoluna devam etti

Beyazıt Meydanı’nı geçince biraz durakladı

«Haydi, deniz kenarına bir yere gidip dolaşalım…

Bugün canım insan yüzü görmek istemiyor; geniş, uçsuz bucaksız bir şeye … ve sana bakmakistiyorum!» dedi

Sonra, «Dün akşam böyle soğuk değildim … Böyle yaveler yapmıyordum, ne oldu bana!..» diye düşündü

Birdenbire yanındakine dönerek, «Birbirimize ne zaman sen diyeceğiz?..» dedi

«Ne zaman isterseniz!»

Ömer bir kahkaha attı:

«Bakın, diliniz varmıyor