Читать книгу İçimizdeki Şeytan. Глава 11. Роман на турецком языке с переводом на русский для чтения, пересказа и аудирования онлайн

7 страница из 16

Odada aşağı yukarı dolaştı; ara sıra pencereden sokağa hırsızlama bakışlar attı; aşağıya inerek birkaç lokma bir şey yemeye çalıştı; tekrar odasınaçıktı ve nihayet dün evi beraberce terk ettikleri zamana kadar bekledikten sonra sokağa fırladı

Ömer oralarda yoktu

Genç kız iki tarafına süratlebaktı ve tramvay caddesine doğru yürüdü

Bunu, yani Ömer’in gelmemesini beklediği ve istediği halde şimdi büyük bir teessüre kapıldığını gördü

Kaşları çatıldı , içinde birbiriniçaprazlayan bir sürü hisler vardı

Kendi kendine söylendi:

«Daha iyi…

Onu görmekten korkuyorum

Çünkü hiçbir sözüne itiraz edecek, hatta cevap verecek kuvveti kendimde bulamıyorum

Ne kadar çok … ve güzel konuşuyor…

Ama tehlikeli…

Mesela dünkü sözlerini herhalde dinlememeliydim

Birdenbire ne olduğumu anlayamadım…

Sözlerini kabul ettiğim için değilşaşırdığım için ters cevap veremedim

Halbuki susmasını söyleyebilirdim

O zaman da kızar ve bırakıp giderdi…

Öyle ya …

Onda öyle bir hal var…

İnsana azıcık darılsa hemen yanından kaçacak gibi bir hal…