Читать книгу İçimizdeki Şeytan. Глава 11. Роман на турецком языке с переводом на русский для чтения, пересказа и аудирования онлайн

8 страница из 16

Ben bunu da istemem

Yanımda yürüyen birisi ne diye bana darılıp kaçsın…

Hem fena bir şey söylemedi ki…

Daha fena da ne söyleyebilirdi…

Beni sevdiğini söyledi…»

Macide bir müddet düşündü ve sonra olduğu yerde kalarak gözlerini yarı kapadı

Kafasına dolan birtakım fikirlerle pençeleşiyor gibiydi, tekrar mırıldandı:

«Beni sevdiğini söyledi…

Bir insan tarafından sevilmek bu kadar fena mı

Beni şimdiye kadar kim sevdi

Annem, babam … Belki…

Ama bu ne biçim bir sevgiydi

Zavallı babacığım…

Demek öleli iki ay olmuş…

Teyzem herhalde beni düşündüğü için bunu sakladı

Kim bilir, belki de evde tatsızlık olmasın diyeböyle yapmıştır…

Acaba annem ne halde

Ablam herhalde onu yanına almıştır

Belki de bu haberi tatile kadar benden saklamalarını o yazdı…

Zavallı anneciğim…

Kim bilir nasıl dövünmüştür…

İyi ki ben Balıkesir’de değildim…

Orada olup babacığımı son defaöpmem, annemi teselli etmem daha doğru olmaz mıydı

Elbette … Halbuki ben iyi ki yoktum diyorum

Acaba ben fena huylu bir kız mıyım

Hele dün o lafları da dinledim…