Читать книгу Diplomática episcopal онлайн
69 страница из 83
• A un obispo: «vobis venerabili et dilecto B. Dei gratia episcopi Vicensi».
• A un arcediano: «in Christo carissimo filio... archidiaconi Xative».
• A un canónigo: «venerabili et discreto viro Arnaldo, canonico valentino».
• A varios canónigos: «carissimis filiis... et... canonicis Valentinis».
• A un presbítero: «dilecto tibi in Christo... presbitero».
• A particulares: «tibi... et tuis successoribus»; «vobis... et vestris et cui volueritis».
La dirección termina siempre con la fórmula in perpetuum, sobre todo cuando se trata de donaciones, establecimientos a censo, cambios e infeudaciones.
f) El saludo
Apenas aparece en las cartas. Lo encontramos por primera vez bajo el obispo Jaspert y sus sucesores en documentos de cierta solemnidad con esta formulación: «Salutem in Domino sempiternam»; «Salutem et sinceram dilectionem»; «Salutem in humani generis redemptorem».
g) La exposición
Es una parte del discurso diplomático que no aparece siempre, y cuando lo hace evoca las circunstancias en las que la carta ha sido solicitada y obtenida. Su formulación es variada: «Atendentes quod sepe communio discordiam excitat et divisio hanc excludit ecclesiam nostram de comuni consensu et concordia»; «Volentes et cupientes participes fieri elemosinarum aliorum operum que fuerunt in hordine fratrum de la Mercé per nos et successores nostros... pro salute anime nostre»; «Attendentes devocionem et legalitatem quam...»; «Et consideratis certe condicionibus et circunstanciis universis quia ius percipiendi decimas»; «Attendentes quod in peremptorie fructuum decimarum multa possunt pericula... tum ratione sterilitatis, tum ratione nebule, granditiis et alterius tempestatis et quod utilius nobis et ecclesie nostre est inde certum quid et sine periculo recipere annuatim et ad omnem contentionem sive discordiam evitandam que posset inter nos et...». Es sobre todo en los litigios cuando la narratio es utilizada para presentar a las partes presentes y explicar los motivos: «Cum questio verteretur inter venerabilem patrem... ex una parte et... ex altera».